A leader according to the situation - Part 2 (Greek)

          Σε σωστά μονοπάτια- Ηγέτης ανάλογα με την περίσταση ( Μέρος 2)


Στο πρώτο μέρος του άρθρου, αναπτύχθηκαν τα δυο πρώτα στυλ Περιστασιακής Ηγεσίας που ανέπτυξε ο Paul Hersey και ο Kenneth Blanchard στα μέσα της δεκαετίας του ‘70. Τα δυο πρώτα αυτά  στυλ ,το κατευθυντικό και το καθοδηγητικό επικεντρώνονται περισσότερο στο πως θα γίνει η εργασία χωρίς όμως να παραλείπεται η ύπαρξη στήριξης, η ανατροφοδότηση και η προσπάθεια συνέχισης της δέσμευσης από την πλευρά του υπαλλήλου. Το κατευθυντικο  ακολουθείται  όταν το άτομο βρίσκεται στα πρώτα του βήματα, είτε η απόδοση του παραμένει σε σχετικά χαμηλά επίπεδα ή ακόμα παρουσιάζει πτώση. Επιπλέον χρησιμοποιείται όταν υπάρχουν κρίσεις  και όταν απαιτούνται γρήγορες αποφάσεις. Το καθοδηγητικό στυλ ενδείκνυται όταν  το άτομο  γνωρίζει καλύτερα την εργασία του αλλά  ακόμα δεν είναι έτοιμο να αφεθεί εξ ολοκλήρου μόνο του σε μια «πολύπλοκη» εργασία και ειδικά στις περιπτώσεις όπου έχει παρατηρηθεί έλλειψη ενδιαφέροντος. Τα επόμενα δυο στυλ χρησιμοποιούνται όταν παρατηρείται  ανάπτυξη στην  ικανότητα και τη δέσμευση του ατόμου και επικεντρώνονται περισσότερο στον άνθρωπο και την στήριξη του . Πρόκειται για το Υποστηρικτικό στυλ και το «πιο ελεύθερο» στυλ, το Αναθετικό . Πιο κάτω ακολουθεί  ανάλυση:

Υποστηρικτικό:  Το άτομο τώρα είναι πιο ικανό, ξέρει πώς να κάνει τη δουλειά του, βρίσκεται ακόμα στο στάδιο όπου χαρακτηρίζεται σαν ο «προσεκτικός εκτελεστής», όπου ακόμα δεν είναι ο «ειδικός». Επίσης, η δική του η δέσμευση είναι ασταθής και εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Εσείς σαν ηγέτης, στηρίζετε το άτομο, όταν αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα ή μια πρόκληση και δεν είναι απολύτως βέβαιο πώς να προχωρήσει. Το καθοδηγείτε βοηθώντας το να αποκτήσει  περισσότερη αυτοπεποίθηση, προσπαθείτε να ενδυναμώσετε την αυτοεκτίμησή του. Έτσι, εδώ  διευκολύνετε το άτομο να ξεπεράσει τις προκλήσεις  του και να προχωρήσει με την διεκπεραίωση των εργασιών του. Αυτό θα γίνει μέσω της ακρόασης, της εκμαίευσης ιδεών, της διευκόλυνσης, των εισηγήσεων και της ενθάρρυνσης για να πάρει τις αποφάσεις του.

Ουσιαστικά, αυτό που προσπαθείτε να κάνετε σαν ηγέτης είναι να περάσετε την ιδιοκτησία ακόμα και ένα μέρος της ευθύνης στο άτομο, χωρίς να απομακρύνεστε αφού εξακολουθείτε να το κατευθύνετε λίγο εγκρίνοντας κάποιες διαδικασίες, έξοδα και προϋπολογισμούς. Εκείνο που κερδίζετε είναι ικανότερα άτομα που μπορούν ευκολότερα να πάρουν αποφάσεις αλλά ταυτόχρονα άτομα που είναι αφοσιωμένα και δεσμευμένα. Συχνά αυτό το στυλ διαρκεί περισσότερο από ό, τι το κατευθυντικό ,  αφού ένα άτομο μπορεί να βρίσκεται σε αυτό το στυλ για χρόνια.

Αναθετικό Στυλ: Το άτομο είναι πλέον τόσο ικανό που να φέρει εις πέρας οποιαδήποτε εργασία. Μπορεί να εργάζεται χωρίς επίβλεψη, έχει ήδη την εμπειρία, παίρνει πρωτοβουλίες, έρχεται κοντά σας με εισηγήσεις και εφαρμόσιμες λύσεις, τότε είναι η στιγμή ο ηγέτης να το «αφήσει» να πάρει το δρόμο του. Έτσι, εξουσιοδοτεί το άτομο να ενεργεί ανεξάρτητα, του παρέχει τους κατάλληλους πόρους για να εκτελεί τη δουλειά του, και οι περισσότερες αποφάσεις παίρνονται περισσότερο από το άτομο. Η ανάθεση εργασιών δεν σημαίνει  παραίτηση και καθολική αποκοπή από το άτομο. Ο ηγέτης μπορεί και πρέπει να  παρακολουθήσει το άτομο κατά διαστήματα, κατά προτίμηση συχνά, για να βεβαιωθεί ότι τα πράγματα γίνονται και γίνονται σωστά. Τυχών αποτυχία του να το κάνει αυτό ίσως δημιουργήσει αισθήματα  «ορφάνιας», το άτομο  μπορεί δηλαδή να νιώσει ότι ο ηγέτης του τον αγνοεί. Αυτό ίσως επηρεάσει και την δέσμευση του ατόμου τόσο προς τον οργανισμό όσο και τον ίδιο.

Τι θα συμβεί αν επιλέξετε το λανθασμένο στυλ ηγεσίας;  Ποιο θα μπορούσε να είναι το κόστος τόσο για εσάς όσο και για τον οργανισμό;
Για παράδειγμα τι γίνεται στην περίπτωση που πρέπει  να χρησιμοποιήσετε το κατευθυντικό στυλ και εσείς σαν ηγέτες χρησιμοποιείτε το υποστηρικτικό ; Όταν χρειάζεται να του πείτε τι να κάνει και εσείς  απλά τον ακούτε;. Ή όταν κάποιος ξέρει πώς να κάνει τη δουλειά του και εσείς του λέτε πότε και πως θα την κάνει; Ή κάνει τη δουλειά του για πολλά χρόνια, είναι αφοσιωμένος και εσείς αρχίζετε να παρεμβαίνετε αδικαιολόγητα; όχι μόνο δεν πρόκειται να έχετε τη μέγιστη αποτελεσματικότητα αλλά ούτε και θα έχετε άτομα με κίνητρα και παρακίνηση.
 
Η αποτελεσματικότητα και η δέσμευση των ανθρώπων  εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον ηγέτη και από την ικανότητα του τόσο να αναγνωρίσει ποιο άτομο της ομάδας του χρειάζεται το ανάλογο στυλ ηγεσίας όσο και να μπορεί να ελιχτεί ανάλογα με την περίπτωση. Στο τέλος της ημέρας, ένας επιτυχημένος ηγέτης χαρακτηρίζεται και από την ικανότητα του δρα ανάλογα με την περίπτωση, να ελίσσεται. Εσείς τι θα κάνετε;  

Μαρίνα Ξενοφώντος Μιχάηλου
Διευθύντρια Προγραμμάτων
P.A. PeopleAchieve